De basis.
Giet de melk in een  steelpannetje.
Verwarm de melk tot net onder het kookpunt.

Doe de eidooiers en poedersuiker in een kom en klop ze tot een egaal mengsel.
Blijf kloppen en giet in een gestadige stroom de hete maar beslist niet kokende melk bij het eidooier-suikermengsel.

Doe de inhoud van de kom in een pan met dikke bodem. Breng het mengsel op temperatuur maar nogmaals: laat het niet koken. Roer nu met een houten keukenlepel tot het mengsel dikker wordt. Neem de pan van het vuur als het mengsel zo dik is dat er een laagje aan de lepel blijft hangen als je die omhoog tilt.
Laat het mengsel vervolgens helemaal afkoelen.

Roer de slagroom en (optioneel) de vanille-essence door het afgekoelde mengsel.

Schenk het mengsel in de ijsmachine en laat die draaien naargelang de bij het apparaat behorende instructies.

Schep het ijs in een luchtdichte verpakking (een diepvriesdoos met deksel) en zet die in de vriezer. Voor gebruik moet het ijs om voldoende hard te worden nog 3 à 4 uur in de vriezer staan.

Bereiding zonder ijsmachine.
Een (eenvoudige) ijsmachine draait het ijs en vriest het ondertussen voor, waardoor de vorming van ijskristallen wordt voorkomen. Dat is heel gemakkelijk natuurlijk en ik zou het apparaat niet willen missen maar zonder ijsmachine hoef je dit recept niet over te slaan.

Voor geheel handmatige bereiding is het aan te bevelen de slagroom lobbig te kloppen voor je die toevoegt.
Verder: schep het in de koelkast afgekoelde mengsel in een diepvriesdoos en zet die in de vriezer. Je moet de taak van de ijsmachine overnemen door tijdens het invriezen het ijs een aantal keer (minaal 2 maar meer is beter) door te roeren/om te scheppen. Omdat "voorvriezen" achterwege blijft, vraagt het hard worden van het ijs een langere diepvriestijd.

Zet "gelato" die voor consumptie te hard geworden is tijdig in de koelkast. Laat het ijs daar staan tot het de consistentie heeft waarbij je het kunt portioneren.